Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

Poznań, dnia 20.03.2024 r.

Prokuratura Rejonowa Poznań Stare Miastoul. Młyńska 161-729 Poznań61-729 Poznań

Zawiadamiający: Anna Kowalska, zam. ul. Polna 12, 60-123 Poznań reprezentowana przez adw. Jan Nowak Kancelaria Adwokacka w ul. Długa 23, 60-234 Poznań

ZAWIADOMIENIEo podejrzeniu popełnienia przestępstwaz art. 231 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Działając jako pełnomocnik Anny Kowalskiej na podstawie udzielonego mipełnomocnictwa, które przedkładam w załączeniu, w oparciu o przepis art. 304 § 1 k.p.k.zawiadamiam o podejrzeniu popełnienia na szkodę Anny Kowalskiej przestępstwapolegającego na przekroczeniu uprawnień przez funkcjonariuszy Policji tj. Piotr Wiśniewskii Tomasz Zieliński, którzy dokonywali zatrzymania zawiadamiającej w dniu15.03.2024 r. poprzez niezgodne z przepisami prawa używanie w stosunku do AnnyKowalskiej siły fizycznej oraz przemocy, a nadto grożenie jej oraz zwracanie się do niejsłowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, czym działali na szkodę interesuprywatnego Anny Kowalskiej powodując jednocześnie powstanie licznych otarć naskórka,stłuczeń i siniaków na rękach i nogach oraz stłuczenia żeber, czym wypełnili znamionaprzestępstwa z art. 231 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k.

Składając to zawiadomienie, wnoszę o wszczęcie postępowania przygotowawczego ipodjęcie niezbędnych czynności dowodowych celem pociągnięcia sprawców doodpowiedzialności karnej.

UZASADNIENIE

W dniu 15.03.2024 r. około godziny 22:00 Anna Kowalska została zatrzymanana ul. Półwiejskiej w Poznaniu przez dwóch funkcjonariuszy Policji. Powodemzatrzymania było spożywanie alkoholu w miejscu publicznym. Zawiadamiająca spokojniewyjaśniła, iż butelka, którą trzymała w rękach nie była otwarta, w związku z czym nie mogłaspożywać zawartego w niej alkoholu.

Mimo spokojnego przebiegu interwencji zawiadamiająca została przewieziona naKomendę Miejską Policji w Poznaniu. Tam zanim ją przesłuchano funkcjonariusze Policji, adokładnie Piotr Wiśniewski, wepchnęli Annę Kowalską do pomieszczenia, gdzie była szarpanaoraz wykręcano jej ręce, które dodatkowo były zakute w kajdanki. Ponadto została onadociśnięta do ściany, o którą uderzano jej głową. Podczas całego zajścia funkcjonariuszPolicji wielokrotnie groził jej i używał w stosunku do niej słów powszechnie uznawanych zaobelżywe. Następnie Anna Kowalska została zaprowadzona do pokoju przesłuchań, gdziebyła przesłuchiwana przez tych samych funkcjonariuszy, którzy dokonali zatrzymania. Wtoku przesłuchania funkcjonariusze cały czas wyśmiewali się z niej i grozili jej. Na skutekwielu próśb Anny Kowalskiej która po całym zajściu była obolała i posiniaczona, zostałazbadana przez lekarza na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym w Poznaniu. Na skutekprzedstawionego powyżej zachowania funkcjonariuszy Policji u Anny Kowalskiej powstałyliczne stłuczenia, zasinienia na rękach, nogach, a także stłuczenie żeber. Po zbadaniu przezlekarza rodzinnego otrzymała 7-dniowe zwolnienie lekarskie z pracy, ponadto udała sięponownie do szpitala celem uzyskania zaświadczenia - protokołu obdukcji. Co więcej zostałazmuszona do rozpoczęcia terapii u psychologa, gdyż po całym zdarzeniu znajdowała się wszoku i nie potrafiła poradzić sobie sama z zaistniałą sytuacją.

Art. 231 określa tzw. przestępstwo urzędnicze, polegające na nadużyciu uprawnień lubprzekroczeniu obowiązków przez funkcjonariusza publicznego. Strona przedmiotowaprzestępstwa nadużycia władzy w typie podstawowym (art. 231 § 1 k.k.) polega na działaniuna szkodę interesu publicznego lub prywatnego poprzez przekroczenie uprawnień lubniedopełnienie obowiązków przez funkcjonariusza publicznego. Działanie na szkodę z koleioznacza, że zachowanie sprawcy stwarza stan zagrożenia dla dobra prawnego ze sferypublicznej lub prywatnej. Z przekroczeniem uprawnień mamy do czynienia wówczas, gdysprawca podejmuje czynności nieleżące w granicach jego kompetencji. Chodzi tu oprzekroczenie zakresu czynności służbowych, do których wykonania sprawca jestuprawniony. Nie ulega wątpliwości, iż swoim zachowaniem funkcjonariusze Policjidokonujący zatrzymania, a następnie przesłuchujący Annę Kowalską w całości wypełniliznamiona strony przedmiotowej występku z art. 231 § 1 k.k. Ich działanie bowiem stworzyłostan zagrożenia dla dobra prawnego zawiadamiającej jakim jest jej zdrowie, ale także godnośći dobre imię. Dokonanie zatrzymania i przesłuchania jest niezaprzeczalnym uprawnieniemfunkcjonariuszy Policji, jednakże jego przebieg i sposób przeprowadzenia w stosunku dozawiadamiającej stanowi bezsprzecznie przekroczenie przez tych funkcjonariuszy ich zakresuczynności służbowych.

Podkreślić należy, że przestępstwo określone w art. 231 § 1 k.k. ma charakterindywidualny właściwy tzn., że sprawcą może być tylko osoba będąca funkcjonariuszempublicznym. Zatem to właśnie na funkcjonariuszach publicznych, w tym policjantach, ciążyobowiązek ochrony, a nie jak było w niniejszej sytuacji naruszanie dóbr prawnych sferyprywatnej.

Strona podmiotowa natomiast przestępstwa określonego w art. 231 § 1 k.k. może miećcharakter umyślności w obu postaciach, co oznacza, że funkcjonariusz publiczny musiobejmować swoim zamiarem zarówno przekroczenie uprawnień lub niedopełnienieobowiązków, jak i działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, charakteryzująceprzekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków. Nie ulega wątpliwości, iż wprzedmiotowej sprawie funkcjonariusze Policji byli świadomi tego, że swoim zachowaniemprzekraczają uprawnienia naruszając przy tym dobra osobiste Anny Kowalskiej. Mielirównież świadomość tego, iż na skutek ich działania powstanie u zawiadamiającej naruszenieczynności narządu ciała czym jednocześnie zrealizowali także znamiona przestępstwaokreślone w art. 157 § 2 k.k., gdyż to naruszenie trwało nie dłużej niż 7 dni.

Jest także oczywiste, iż istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzyzachowaniem funkcjonariuszy Policji - uderzenie głową o ścianę, wykręcanie rąk- apowstałymi u Anny Kowalskiej obrażeniami w postaci siniaków oraz stłuczeń.

W powyższym stanie realizacja znamion przestępstw określonych w art. 231 § 1 k.k. iart. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. nie podlega wątpliwości.

Mając na uwadze powyższe należało wnieść jak na wstępie.

AdwokatJan Nowak

Załącznik:- pełnomocnictwo- protokół obdukcji z dn 16.03.2024- zaświadczenie od psychologa z dn. 18.03.2024

Załączniki:1. Pełnomocnictwo